Is een brand in Amsterdam anders waardoor men meteen een redvoertuig erbij wil hebben dan een andere plaats in Nederland waar niet meteen een redvoertuig mee rijdt? Of pas op aanvraag van een bevelvoerder?
Of is dit vast willen houden aan het verleden omdat men dit altijd al zo deed?
De stad Amsterdam had/heeft zo zijn unieke geografische eigenschappen; dat ziet u met 1 blik op een kaart.
Centraal was bluswater vrijwel nooit een probleem (Amstel, IJ, grachten, bluswater riolen) en liet de stad zich, qua vorm van het verzorgingsgebied, eenvoudig verdelen in 4 secties.
De hoofdwachten (met elk een ladder!) lagen oorspronkelijk keurig centraal in de sectie; omringt door posten. Later, bij stadsuitbreiding met industrie en Havens West, ook 'wachten' (Teunis, Pieter) met een ladder etc..
Vanuit de alarmcentrale werd de dichtbij het brandadres gelegen hoofdwacht (of 'wacht') en een ongeveer op 180 graden aanrij richting daarvan gelegen post gelijktijdig gealarmeerd.
Zodoende: altijd 2 x TS + ladder. Naarmate de stad uitbreidde ging de strategisch plaatsing van de posten wat verloren en namen de afstanden naar de periferie logischerwijze toe.
De (oude) woningbouw in Amsterdam (3 tot 4 hoog = ook wel bewoonde zolders)) was niet voorzien van brand- en rookwerendheid naar de huidige standaard. (Zelf woonde ik ooit jarenlang in de Oosterparkbuurt en ook in de Kinkerbuurt; na preventie studie en ervaring wilde ik daar graag weg.)
Voor die soort gebouwen was/is het tactisch noodzakelijk om ook een ladder altijd mee te sturen; immers nog gevaarlijker als een 'moderne' portiekflat.
Terug naar het onderwerp van discussie:
Voor de buurten rond Victor is het, gelet op aard van de bebouwing en het gebruik als gestapelde woningen, m.i. nog steeds (wettelijk) noodzakelijk dat er een
opkomsttijd van 8 minuten voor de 1e TS +ladder wordt gehaald; dus vanuit welke kazerne dan ook.
Daarover, het al dan niet naleven van de wettelijk criteria, kan een objectieve en beargumenteerde discussie dan gaan.