[tygerpower]

Onder het motto ‘sterk in je werk’ streven we naar goed opgeleide brandweermensen, die hun kennis en vaardigheden blijven ontwikkelen. Opleiden en oefenen doen we op verschillende manieren maar wel met hetzelfde doel: vakbekwaam worden en vakbekwaam blijven. Maar hoe kunnen we er nu voor zorgen dat vakbekwaamheid blijft meebewegen met de ontwikkelingen in het brandweervak? En kunnen we vakbekwaamheid op landelijk niveau verbeteren? Hoe kunnen we beter samenwerken? Zomaar wat mooie uitdagingen voor ons allemaal. Daarop ligt de focus in het traject ‘Toekomstperspectief Vakbekwaam blijven’.

Vijf brandende vragen aan Bryan Visser, projectleider Toekomstperspectief Vakbekwaam blijven.


1. Waarom is vakbekwaamheid een belangrijk onderwerp op de Uitvoeringsagenda Brandweerzorg?
De insteek van dit traject is om te kijken waar we verbeterslagen kunnen maken als het gaat om vakbekwaamheid. Hoe kunnen we vakbekwaamheid toekomstbestendig, beter en slimmer maken? Hierbij staan we voor een groot aantal opgaven. Hoe halen we bijvoorbeeld de druk bij de vrijwilligers weg? We vragen veel van ze en de belasting is door de toegenomen eisen groot. Hoe spelen we in op ontwikkelingen zoals vraag- en risicogericht werken en de behoefte aan meer functiedifferentiatie. Maar ook: hoe krijgen we de nieuwe aanwas sneller op de wagen door misschien het opleidingstraject te verkorten. Waar kunnen we als regio’s slimmer en efficiënter samenwerken als het om vakbekwaamheid gaat? Vakbekwaamheid is een breed, complex en belangrijk onderwerp bij de brandweer. Er zijn al heel veel goede stappen gezet op het gebied van vakbekwaam worden met het project ‘Versterking Brandweeronderwijs’. Nu is het moment om vakbekwaam worden en vakbekwaam blijven beter te verbinden. Het is goed om het onderwerp vakbekwaamheid integraal te gaan benaderen. Wat mij betreft gaan we het vanaf nu gewoon hebben over vakbekwaamheid. Dat betekent ook: een leven lang leren.


2. Welke belangrijke stappen heb je sinds je in april begon met het traject gezet?
Ik ben begonnen door het land in te gaan om in gesprek te gaan over vakbekwaamheid met verschillende mensen in ons vakgebied. Denk hierbij bijvoorbeeld aan collega’s uit de PRIB, de RBC, hoofden Vakbekwaamheid en instructeurs. Hoe kijken zij tegen vakbekwaamheid aan en wat kunnen wij als brandweer van ze leren? Daarnaast ben ik in gesprek met partners zoals Defensie, Politie en KNRM. Lopen zij tegen dezelfde problematiek aan? Hoe pakken zij vakbekwaamheid aan? Wat vooral naar voren kwam uit al deze gesprekken is dat iedereen, organisatie breed binnen de brandweer de urgentie voelt. Iedereen snapt dat het anders moet en ziet het belang daar ook van in.

Daarnaast zijn we met het traject in de fase om focus te genereren door middel van een visieontwikkeling. Er zijn heel veel regionale initiatieven op het gebied van vakbekwaamheid, maar het ontbreekt nog aan samenhang. Landelijk kunnen we veel meer met elkaar delen. Op 28 en 29 oktober hebben wij daarom met een gemêleerd gezelschap van o.a. regionaal commandanten, collega’s uit de PRIB, afdelingshoofden vakbekwaamheid en instructeurs uit het hele land bij elkaar gezeten om te komen tot een landelijke visie vakbekwaamheid inclusief de noodzakelijke resultaatgebieden om deze visie ook de komende jaren te gaan verwezenlijken. Hierbij bespraken wij onze wensen en de ontwikkelingen in het land die van invloed zijn op vakbekwaamheid, zoals de Wnra. De komende periode zal deze conceptvisie worden aangeboden aan de verschillende overleggremia binnen de brandweer voor feedback. Het streven is dat de visie maart 2020 vastgesteld kan worden in de RBC waarna we met de verschillende thema’s hieruit mee aan de slag kunnen.


Uitvoeringsagenda
In de visie Brandweer over morgen is gekeken naar de toekomst en is er een fundering gelegd hoe de brandweer op de veranderende samenleving kan inspelen. In de landelijke agenda brandweerzorg gaan we hier op door en hebben we onze ambities en vraagstukken voor de toekomst vastgelegd. Met de uitvoeringsagenda brandweerzorg is dit concreet gemaakt. Op dit moment staan er ruim 30 trajecten op deze agenda. In deze rubriek spreken we met de verschillende bevlogen projectleiders. Waar staan ze nu met het traject, welke mijlpalen zijn er al bereikt en wat is het doel?


3. Wat zijn de vervolgstappen in dit traject en wat gaan de regio’s de komende tijd merken?
Ik streef ernaar dat in februari/ maart 2020 de visie op papier staat. Daarna kunnen we het traject verder inrichten en resultaten gaan verwezenlijken door middel van projecten en deelprojecten. Hoe dat eruit gaat zien, kan ik nu nog niet zeggen. We zitten echt nog in de beginfase. Ik zie al wel veel kansen, denk aan differentiatie van brandweertaken en risicogericht opleiden. Risicogericht opleiden door opleidingen aan te passen aan het risicoprofiel van een betreffende regio of verzorgingsgebied. Maar ik zie ook kansen in innovaties zoals drones, virtual reality en robots. Hoe kun je met deze innovaties opleidingen anders inrichten. Dat zijn mooie dingen om te onderzoeken, in samenwerking met de innovatiemanager van het IFV.

De beoogde verandering is nodig, maar ik kan dit natuurlijk niet alleen. Het is belangrijk dat we met z’n allen de ambitie hebben om vakbekwaamheid te verbeteren en toekomstproof te maken. De regio’s zullen daarom gevraagd worden om capaciteit en inbreng te leveren op verschillende thema’s. De projecten die gaan komen rondom vakbekwaamheid moeten gevuld worden met een gemêleerd gezelschap van collega’s uit het hele land, inclusief het IFV.

4. Waar ligt nog de grootste uitdaging?
De grootste uitdaging ligt bij de regio’s in het durven delen en samenwerken als het om vakbekwaamheid gaat. Daarmee kan een stuk belastbaarheid omlaag gebracht worden. Vanuit onze intrinsieke motivatie en passie voor het brandweervak maken we op dit moment bijvoorbeeld nog op honderden posten individueel een Powerpoint voor de oefenavond, vaak over hetzelfde thema. Deze is vaak niet getoetst op inhoud en didactiek. Dit kan veel slimmer. Door dingen te delen, hoeft niet iedere regio hetzelfde wiel uit te vinden. Hoe kan het IFV ondersteunen met hun kennis, kunde, doctrines en lectoraten zodat er uiteindelijk minder werk in de regio’s noodzakelijk is op dit gebied?


5. Wanneer ben jij persoonlijk tevreden?
Als we een verandering teweeg hebben gebracht die de brandweerman- of vrouw op straat echt helpt. Vanuit onze enthousiasme, gedrevenheid en passie hebben we heel veel bedacht. Zo hebben we veel taken aan ons takenpakket toegevoegd, dat is ook waar de maatschappij om vraagt. Maar we hebben nooit kritisch durven kijken naar of we alles nog wel moeten blijven doen. En vragen we nu niet te veel van de vrijwilliger? Hoe kunnen we nou die vrijwilliger een mooie opleiding geven? En als diegene eenmaal klaar is voor het vak, hoe kunnen wij dan diegene goed geoefend laten blijven, zodanig dat er een uitdagende loopbaan voor deze persoon blijft? Hoe creëren we een goede oefenavond zonder te veel ballast en waarbij het samen zijn nog steeds een groot goed is. Als we daar oplossingen voor vinden, dan ben ik meer dan tevreden.


https://www.brandweer.nl/brandweernederland/nieuws/werk-in-uitvoering/werk-in-uitvoering-vakbekwaam-blijven