Tja, daar loop je dan op zaterdagavond om kwart over 9 de hond van je vriendin uit te laten. Plots hoor je een klap (alsof een fietser aangereden is) en zie je een auto met alarmlichten stilstaan midden op de weg. De bestuurster hoor je zeggen: "Ik heb een kat onder mijn auto". En wat doe je dan als dierenartsassistent zijnde, uiteraard helpen. Een toevallig passerende fietser (ook nog eens een vriend van me) had even de hond overgenomen van mij terwijl ik me over de kat ontfermde. Al snel moest ik helaas constateren dat het voor deze kat zijn laatste ademtocht was geweest. Een paar stuiptrekking terwijl ik met de dierenambulance aan de telefoon hing, waren tevens de laatste van zijn leven. Tegen de dierenambulance verteld waar ik stond, wie ik was (en ook dus dat ik assistent ben bij een dierenarts...is altijd wel prettig om te vermelden) en wat er gebeurd was. De d.a. moest van de sportlaan in den haag komen, dus dat zou even duren. De mevrouw die de kat aangereden had stond nog altijd bij me en er kwam nog een vrouw aangelopen, die meende te weten van wie de kat was. Ondertussen ik de hond van mijn vriendin thuis gebracht (was echt maar een 50-tal meter verderop) en even later kwam dan ook iemand om naar de kat te kijken (dat bleek gelukkig voor hem, niet zijn kat te zijn). Na mevrouw de keus gelaten te hebben om te blijven wachten of aan mij haar gegevens te geven, besloot ze na verloop van tijd toch te vertrekken. Vrij snel daarna kwam de dierenambulance met een voor mij erg bekende medewerkster. Samen hebben we gekeken of de kat gechipt was. Gelukkig bleek dat het geval en na bellen met de basis kon de eigenaar achterhaald worden. Die woonde zeggen en schrijven 100 meter van het gebeuren vandaan. Wij zijn met z'n twee naar de eigenaar gegaan en hebben het daar gezamelijk afgehandeld. De eigenaar wilde zelf de kat begraven en na wat formaliteiten afgehandeld te hebben, de gegevens van mevrouw die de kat aangereden had achterlatend, ben ik met de medewerkster van de d.a. weer naar plaats ongeval omdat daar mijn auto stond (die had ik ook opgehaald ondertussen omdat het buiten wachten best koud begon te worden). Daar is ieder onze eigen weg gegaan, wetende dat we elkaar morgen weer tegen kunnen komen omdat ik dan zelf een weekenddienst moet draaien en zij ook nog dienst heeft. Ze was volgens mij wel blij dat ik haar bij heb kunnen helpen en het scheelt natuurlijk ook dat ik weet wat ik moet doen, kan doen en ook in dit soort situaties weet hoe je met zo'n eigenaar om moet gaan. Zo zie je...wat een gewone zaterdagavond leek te worden bleek toch niet zo te zijn. Voor de eigenaar van de kat een rotavond, voor de kat wel beter dat hij overleden is (ik kan je zeggen, ik bespaar jullie de details door te zeggen dat hij niet meer toonbaar was). Dierenartsassistent; ook in het weekend!